Czas przejścia: na Lubomir ok. 2 godz. + z powrotem ok. 1,5 godz.

Ciekawa, łatwa wycieczka, która ma ten plus, że rozpoczyna się i kończy w Schronisku PTTK Kudłacze!!

Dojazd: z zakopianki skręcamy do Pcimia, kierujemy się na południe – za drogowskazem na Kudłacze. Wąska, ale asfaltowa droga prowadzi nas prawie pod samo schronisko. Z oznaczonych parkingów na prywatnych łąkach (opłata ok 3 zł/dzień) dochodzimy do schroniska czarnym szlakiem w 5-10 min. Droga to asfalt i betonowe płyty – można nawet zabrać wózek lub osobę niepełnosprawną.



Przed wyruszeniem w trasę dzieciaki zapewne zaproponują „rozgrzewkę” na tutejszym placu zabaw. Schronisko serwuje też proste dania obiadowe. Jeśli mamy więcej czasu możemy zakupić o „zestaw ogniskowy” i samemu upiec kiełbaski.



Z Kudłaczy na Lubomir prowadzi kilka szlaków:.

Najłatwiejszy i najpopularniejszy jest szlak czerwony. Prowadzi lasem, szeroką drogą i właściwie dość płasko.



Jedyne podejście (krótkie i łatwe) czeka nas przed kulminacją Łysiny.



Tuż przed szczytem Lubomir przepiękny punkt widokowy na północ.



Szlak czarny jest mniej popularny, przez co bardziej dziki, ścieżka wąska i zrośnięta. Tuż przed szczytem Łysiny dosyć długi odcinek pod górę trzeba pokonać wąziutką ścieżką nad dość głębokim kamienistym żlebem. Trudno tu będzie trzymać malucha za rękę, za to łatwo się poślizgnąć na korzeniach.



Szlak czarny łączy się z czerwonym, tu również zaliczymy punkt widokowy przed Lubomirem.

Najambitniejsi mogą wybrać zielony szlak przez Suchą Polanę. Od schroniska szlak schodzi lasem w dół na wielką malowniczą polanę z wiatą na ognisko, pomnikiem pamięci oddziałów AK, a na wiosnę również polaną krokusów. Stąd czeka nas ostra wspinaczka żółtym szlakiem na szczyt Łysiny, potem czerwony szlak doprowadza już na sam Lubomir.

Na szczycie Lubomira czekają nas widoki, ale nie na góry, a na niebo! Znajduje się tu bowiem czynne obserwatorium astronomiczne.



Zwiedzanie wraz z pokazami nieba (jeśli pogoda sprzyja) odbywa się o pełnych godzinach i trwa ok. 45 min. Wstęp płatny. Warto sprawdzić szczegóły na stronie obserwatorium . Przy obserwatorium jedynie ławeczki ‒ brak punktów gastronomicznych i ogólnodostępnej toalety.

Powrót na Kudłacze jednym z powyższych szlaków.