Kolorowanki krakowskie legendy

Pokoloruj i poznaj z nami Kraków! Dzięki naszym kolorowankom, łatwym do domowego wydruku, poznacie najważniejsze krakowskie legendy: o Panu Twardowskim, Lajkoniku, Smoku Wawelskim, a także o Komnacie pod Głowami na Wawelu i pozostawionej za ołtarzem Kościoła Mariackiego żółtej ciżemce. 

Materiały dydaktyczne dla przedszkola i do edukacji wczesnoszkolnej

Nasze kolorowanki mogą stanowić pomoc edukacyjną dla nauczycieli przedszkoli i klas 1-3, wraz z przewodnikiem po Krakowie dla dzieci do wydruku i multimedialną prezentacją "Z obwarzankiem po Krakowie" stanowią komplet materiałów edukacyjnych, które otrzymały główną nagrodę Instytutu Dziedzictwa Narodowego na materiały edukacyjne dla szkół i nauczycieli.

Legenda o Lajkoniku

Lajkonik, zwany też konikiem zwierzynieckim lub Tatarzynem, to brodaty, tatarski rycerz na sztucznym koniku przytwierdzonym do pasa. Harce konika nawiązują do historycznego wydarzenia - najazdów Tatarów na Kraków w XIII wieku. Według legendy wojska tatarskie zakradły się w okolice miasta i nocowały w podkrakowskiej wsi Zwierzyniec, by z rana zaatakować Kraków. Tam dostrzegli ich Wołczkowie - chłopi zamieszkujący nadrzeczne wsie,  którzy trudnili się transportowaniem drewna rzeką Wisłą. Nie zastanawiając się długo napadli na śpiących Tatarów, którzy uciekli spłoszeni. Chłopi postanowili zrobić żart mieszkańcom Krakowa i przebrani w tatarskie stroje wjechali na koniach do miasta. Co roku w Krakowie odbywa się pochód Lajkonika - ludowa zabawa, w której Lajkonik przemierza tradycyjny szlak ze Zwierzyńca na Rynek Główny w towarzystwie kapeli Mlaskotów oraz orszaku włóczków.  

Legenda o rycerzach zaklętych w gołębie

Według prastarej legendy pewien książę chciał mianować się królem. Na ten cel potrzebne mu były pieniądze. Chcąc je zdobyć poprosił o pomoc czarownicę, która przemieniła drużynę jego rycerzy w gołębie. Zaczęły one wydziobywać kamyki z wież Kościoła Mariackiego. Wydziobane kamyki od razu zamieniały się w złoto. Z zebranym złotem książę wyprawił się do Rzymu chcąc zdobyć uznanie papieża, jednak po drodze roztrwonił majątek i do Krakowa już więcej nie wrócił. Gołębie do tej pory czekają aż ktoś zdejmie z nich czar.

Legenda o Smoku Wawelskim

Za czasów króla Kraka na zboczu wawelskiego wzgórza w wielkiej jamie zamieszkał smok, który pożerał owce i krowy wypasane na łąkach wzdłuż Wisły. Król zdecydował się oddać rękę swojej córki temu, kto zgładzi groźnego smoka,  jednak żadnemu z rycerzy nie udało się smoka pokonać. Wtedy na dworze królewskim pojawił się pewien młody szewczyk Skuba, który obiecał, że poradzi sobie z groźną bestią - zdobył skórę barana, którą napchał siarką i wystawił ją przed smoczą jamą. Smok zwabiony widokiem smacznej przekąski porwał szybko barana i go zjadł. Wtedy siarka zaczęła parzyć jego brzuch, smok zionął prawdziwym ogniem. Chcąc uśmierzyć palący ból zaczął pić wodę z Wisły, aż pękł!

Legenda o czarnoksiężniku Twardowskim

Dawno temu żył w Krakowie czarnoksiężnik – Jan Twardowski. Wiedział, że z pomocą diabła będzie miał większą moc do czarów. Diabeł zgodził się mu pomóc, ale w zamian za to kazał Twardowskiemu podpisać swoją krwią cyrograf – umowę, że będzie mógł zabrać jego duszę do piekła. Twardowski nie chciał oddawać duszy diabłu, więc wymyślił podstęp – dopisał do umowy, że diabeł może zabrać go do piekła tylko w Rzymie. Jan Twardowski z pomocą diabła stał się największym czarodziejem w kraju – latał po całej Polsce na wielkim kogucie i pomagał ludziom – leczył ich, zdejmował złe czary. Usypał też jedyną w Polsce pustynię – Pustynię Błędowską.

Legenda o komnacie "Pod Głowami"

Jedna z wawelskich komnat, ta, w której stał królewski tron, ma też inną nazwę "Pod Głowami". I rzeczywiście, gdy spojrzymy w górę na jej suficie zobaczymy wyrzeźbione w lipowym drewnie głowy, a jedna z nich ma zasłonięte przepaską usta. Dlaczego? Pewnego dnia, za panowania króla Augusta na Rynku Krakowskim odbywał się targ. Na targu tym pasamonik Błażej otworzył swój kram z pięknymi pasami i taśmami przetykanymi złotymi i srebrnymi nićmi. Na targu  przyszedł również sprytny złodziejaszek. Złodziej porwał jeden pas i uciekł w tłum. Od razu zaczął się pościg. "Łapać złodzieja!" - krzyczeli ludzie. Złodziejaszek widząc, że trudno mu będzie uciec wyjął zza pazuchy tkany pas, porzucił i pobiegł dalej. Cudny pas spadł u stóp ubogiej wdowy Ofki, która schylała się właśnie do studni po wodę. Zobaczywszy bogato zdobiony pas zaczęła rozglądać się szukając właściciela, który go zgubił. Wtedy schwytał ją rozwrzeszczany tłum: "Złodziejka", "Mamy ją!" - krzyczeli ludzie prowadząc ją pod sąd na wawelskim zamku. Sąd miał odbyć się w komnacie "Pod Głowami". Po wysłuchaniu opinii ludu król Zygmunt August chciał skazać niewinną wdowę na więzienie. Gdy z ust króla padły słowa wyroku wdowa ośmieliła się powiedzieć: "Jeśli nikt nie chce stanąć w mojej obronie, niech chociaż przemówią te drewniane głowy!" W ciszy, która zapadła po jej słowach odezwał się nagle dochodzący spod stropu głos jednej z głów: Rex Auguste, iudica iuste (co oznacza „Królu Auguście, sądź sprawiedliwie!). Król posłał swych służących na rynek, by zasięgnęli informacji. Spotkali oni ludzi, którzy widzieli uciekającego z pasem złodziejaszka i wdowę, która porzucony przez niego pas podniosła. Ofka odzyskała wolność, a głowie kazano “dorzeźbić” opaskę na usta, by więcej nie ośmielała się upominać króla. 

Historia żółtej ciżemki

Ubogi, wiejski chłopczyk Wawrzynek bardzo lubił rzeźbić. Pewnego dnia był tak pochłonięty wystrugiwaniem figurki z kawałka drewna, że nie zauważył, jak krowa, którą miał pilnować na pastwisku, zniszczyła zboże na polu u proboszcza. Chłopiec obawiając się konsekwencji uciekł. Tak trafił do miasta Krakowa. Tam dostrzeżono jego talent i oddano pod opiekę słynnego mistrza Wita Stwosza. Sam król Kazimierz Jagiellończyk, któremu imponował talent chłopca dał mu w prezencie żółte, skórzane trzewiki. Trwały właśnie prace nad słynnym ołtarzem do Kościoła Mariackiego. W dniu odsłonięcia ołtarza spostrzeżono, że u jednej z figur brak pastorału. Chłopiec wspiął się na ołtarz, by uzupełnić brakującą część. Wtedy żółty bucik zsunął mu się ze stopy i spadł za ołtarz. Bucik znaleziono podobno 400 lat później podczas prac konserwatorskich ołtarza w 1867 roku. 

Legenda o dwóch braciach i wieżach kościoła Mariackiego

Krakowski Kościół Mariacki słynie z tego, że jego obie wieże są inne – wieża zwana hejnalicą jest wyższa, a wieża z dzwonem – tzw. Półzygmuntem niższa. Według legendy wieże kościelne budowało dwóch braci murarzy, każdy chciał, żeby to jego wieża była piękniejsza i wyższa. Starszemu bratu budowa szła szybciej, jego wieża była wyższa, ale bardzo bał się, że młodszy go dogoni. Diabeł podpowiedział mu, żeby zabił brata nożem. Kiedy to się stało starszy brat zrozumiał jak straszną rzecz uczynił i sam skoczył ze swojej wieży i zginął. Nóż zawieszono na przestrogę przy wejściu do Sukiennic, gdzie wisi po dzisiejszy dzień. 

Multimedialna aplikacja dla dzieci i nauczycieli

Zamieszczone wyżej kolorowanki są uzupełnieniem multimedialnej prezentacji dla dzieci o zabytkach, historii i legendach Krakowa. 

Dostępna w dwóch wersjach językowych:

Wersja polska: Z obwarzankiem po Krakowie

Wersja ukraińska: Краків: прогулянка з бубликом