home chevron_right Beskid Niski chevron_right trasy

Huta Polańska - Przełęcz Mazgalica - Baranie

w pobliżu: Gorlice

region:

Beskidy, Podkarpackie, Beskid Niski

straighten 12.0km

timer 4h 20min

north_east 538m

south_east 538m

średnia - trasa dla młodych wędrowników, możliwe strome podejścia

mapa trasy

Nachylenia terenu
Trasa w cieniu
Trasa opisana i dostosowana dla osób z samochodem

Na Baranie próbowaliśmy dojść z Olchowca (żółtym szlakiem i ścieżką przyrodniczą), ale pogoda pokrzyżowała nam plany. Za drugim razem spróbowaliśmy wyruszyć z Huty Polańskiej.

Żółty szlak z Huty Polańskiej

Trasa rozpoczyna się o osadzie Huta Polańska. Samochodem możemy dojechać do granicy Magurskiego Parku Narodowego (mała zatoczka). stąd kierujemy się na lewo w stronę kościoła.

Kościół w Hucie Polańskiej

Kościół na bezludziu? Kamienna świątynia w Hucie Polańskiej ma swoją historię! Jego budowa została prawie ukończona tuż przed II wojną światową, która to zmiotła z powierzchni ziemi całą wieś. Po kościółku pozostały same mury... Odbudowano go w 1995 r. Kościół otwierany jest dwa razy w roku: w pierwszą niedzielę lipca i pierwszą niedzielę po Wszystkich Świętych. W środku liczne gabloty z informacjami o wsi i jej mieszkańcach.

Idziemy dalej!

Mijamy rozległą polanę (powyżej w lesie znajduje się cmentarz) i wchodzimy w las. Trudno uwierzyć, że nasza ścieżka jeszcze kilkadziesiąt lat temu była wiejską drogą, a wokół zamiast drzew były gospodarstwa, łąki, pastwiska, prawie po przełęcz Mazgalica! (zobaczcie na mapach w kościele!)

Po niecałej godzince leśnego spaceru wznoszącą się ścieżką dochodzimy do przełęczy Mazgalica i granicy ze Słowacją. Tu czeka na nasz drewniany deszczochron.

Szlak graniczny: teraz będzie pod górkę...

Stąd kierujemy się na lewo: wzdłuż granicznych słupków, polskim niebieskim, lub kto woli: słowackim czerwonym szlakiem. Na początek zbierzmy siły na bardzo strome, na szczęście krótkie podejście.

Na wierzchołku w nagrodę "okienko" na słowackie wzgórza.

Szlak graniczny: Przełęcz Mazgalica - Baranie

Teraz droga będzie już łatwiejsza: raz w górę, raz w dół, głównie lasem. Tuż przed szczytem jeszcze jedno podejście, ale jak zauważyły dzieciaki: jak fajnie, że ktoś tu poustawiał takie wygodne kamienne, biało-czerwone" taboreciki" dla zmęczonych nóżek (szkoda tylko, że jednoosobowe...).

Szczyt Baranie

Niestety nie wejdziemy na wieżę widokową, która leży... Dookoła las, więc widoków też nie będzie. Za to czeka na nas deszczochron, liczne ławeczki i pamiątkowa pieczątka.